jakkolwiek w tej metodzie trudno zdobyć CH3NCO bo trujący jakkolwiek izocyjanek fenylu latwo bybylo zdobyć. Izocyjanek fenyl;u powinien dawać fenylodimetylkoaminorex ktory teoretycznie tak twierdzi oxan powinien byc jeszcze aktywniejszy od direxu i w mniejszych dawkach. Pozatym podstwnik fenylowy powinien sprawiać ze struktóra jest znacznei trwalsza.


[ external image ]
By czenrezig at 2009-11-01

Jak otrzymac izocyjaknek fenylu prosto z aniliny i z .... :) kto wie ?

[Trimetyloaminorex (d-trans-3,4-dimetylo-2-metylimino-5-fenylooksazolidyna) - synteza]

zmiana nazwy tematu, przeniesienie wątku do Psychofarmakolofgii #czeslaw

Struktura rzeczywiście jest trwalsza w porównaniu z innymi aminorexami. Murti-Bing ma przesłanki, żeby twierdzić, że wcale nie musi być bardziej aktywna. Duża zawada sferyczna może powodować utrudnienie oddziaływania kwas-zasada w miejscu aktywnym.

Spójrzmy na tryptaminy lub fenyloetyloaminy. Aktywniejsze są te z mniejszymi podstawnikami. Duże podstawniki, takie jak grupa fenylowa utrudniają oddziaływanie.

[Trimetyloaminorex (d-trans-3,4-dimetylo-2-metylimino-5-fenylooksazolidyna) - synteza]

murti zwróć uwagę na lipofilność związku i odkształcenie wiązania przy łączeniu z receptorem. nie tylko kwas-zasada ma tu znaczenie. czasem miejsce aktywne na powierzchni receptora jest modyfikowane w trakcie wiązania(odsłanianie aktywnych par elektronowych) . tak na to patrzylem. ale oczywiście mogę się mylić. to by trzeba doświadczalnie sprawdzić. ja rzeczywiście nie jestem ekspertem w tego typu związkach. to tylko moje domniemania, nie poparte żadnymi eksperymentami.
pozdrawiam

[Trimetyloaminorex (d-trans-3,4-dimetylo-2-metylimino-5-fenylooksazolidyna) - synteza]

Trochę ni w pięć ni w dziewięć rozpoczęliśmy ten temat.
Najpierw powinniśmy zastanowić się, który aspekt działania aminorexów chcemy uwypuklić. Można wzmocnić jego działanie stymulujące poprzez zwiększenie powinowactwa do białek transportujących dopaminę lub noradrenalinę z szczeliny synaptycznej do komórki nerwowej, lub możemy postawić nacisk na zwiększenie jego empatogennych lub euforuzujących właściwości poprzez zwiększenie powinowactwa do receptorów serotoninowych.

Ponieważ substancja sama w sobie jest silnym stymulantem, skupił bym się raczej na poprawie jej właściwości empatogennych/euforycznych. Skupmy się na bardzo dobrze poznanym receptorze serotoninowym 5-HT-2a. Agoniści tego receptora mogą wywołać szereg różnych efektów psychofizycznych takich jak: empatia, euforia, stymulacja, halucynacje, zwiększenie temperatury ciała, hamowanie apetytu, zwiększenie popędy seksualnego, intensyfikacja doznań zmysłowych. Mechanizm wiązania cząsteczek z receptorem został zaproponowany w artykule:
Dihydrobenzofuran Analogues of Hallucinogens. 3. Models of 4-Substituted (2,5-Dimethoxyphenyl)alkylamine Derivatives with Rigidified Methoxy Groups" A.P. Monte, D. E. Nichols i inni, J. Med. Chem. 1996, 39, 2953-2961, , którego fragment można znaleźć na hyperrealu: http://hyperreal.info/kierunek_i_metody ... oaktywnymi . Zaproponowali oni mechanizm działania cząsteczek z rodziny DOX i 2C-X na receptor 5-HT-2a. Spoglądając na poniższy rysunek będziecie wiedzieć o co chodzi:
[ external image ] . Udowodnili go syntetyzując i sprawdzając działanie Bromo-DragonFly, TCB-2 i całą paletę substancji pokrewnych.

Teraz możemy się zastanowić, jak zmodyfikować strukturę aminorexu, żeby pasowała do wyżej przedstawionego modelu. Musi na pewno zawierać grupę lipofilową (halogenek lub grupę alkilową) i grupę odpowiedzialną za wiązania wodorowe (jedną taką grupę już ma, patrz na poniższy rysunek). Grupę odpowiedzialną za wiązanie kwas zasada, oddziaływanie steryczne i tworzenie kompleksu rypu pi aminorex już ma. Więc z powyższych przesłanek wyłania się następujący obraz ekstremalnie silnego analogu aminorexu:
[ external image ]
Celowo nie rysowałem jednej grupy MeO- ponieważ jest już jedno miejsce wiązania wodorowego. Wprowadzenie drugiej takiej grupy moim zdaniem powodowałoby osłabienie tego oddziaływania, ze względu na ograniczenie przestrzenne (czy wodór wejdzie między dwie grupy?).

P.S. W pierwszym rysunku zamiast sferyczne powinno być steryczne.

Ten drugi obrazek to moglbyś w wiekszej rozdzielczosci wrzucic

tak wogole to mimo fajnych rozwazan murtibinga najlepiej bylo by znać budowe receptora i do niego -dopaqsować czasteczke w koncu grupy funkcyjne moga spelniac swoje zadanie idealnie ale np nie być w odpowiednim ustawiniu geometrycznym w stosunku do mijsc w bialku receptora

Mechanizm działania na receptor znajdziesz w wyżej wymienionym artykule. Właśnie na tej podstawie zaproponowałem nowe aminorexy. Szukanie dokładniejszych informacji na jego temat radzę rozpocząć od wikipedii: http://en.wikipedia.org/wiki/5-HT2A_receptor . Gdyby Murti-Bing dysponował większą gotówką, to by już dawno puścił syntezkę ;-)

przeczytałem. b.ciekawy artykuł. ja bym tu jeszcze zwrócił uwagę na jedną rzecz. my skupiamy sie głównie na cząsteczce biol.aktywnej, jej działaniu i jej powinowactwie do poszczególnych struktur w receptorze. ja proponowałbym też popatrzeć z innej strony. ze strony receptora. przecież jego struktura nie jest sztywna. wiadomo, że są warunki sine qua non, ale przy tak subtelnych modyfikacjach leku, jakie tu chcemy analizować może by warto poparzeć, co w receptorze może być labilne i jak te zmiany wpływają na cząsteckę leku i jej modyfikacje.

Murtibingu widze że skupiłeś sie na receptorze 5-HT2A który jest odpowiedzialny za psychodeliczne efekty i wziąłeś za wzór psychodeliki. Owszem jakiś kwaśny smaczek jak przy MDA by sie przydał ale nie robiłbym z tego takiego zabójce jak Dragonfly`a.

Nie lepiej wziąść za wzór MDMA i Kokaine?
Skupiłbym sie na receptorze 5-HT2B który reguluje poziom serotoniny w mózgu, na zahamowaniu wychwytu zwrotnego serotoniny poprzez zablokowanie SERT(transporter serotoniny) oraz na jego fosforylacji, która odwraca działanie SERT i powoduje że uwalnia on serotonine zamiast wchłaniać. Możnaby też zablokować DAT(transporter dopaminy) tak jak ma to ma to miejsce przy kokainie oraz dodac do tego jeszcze fosforylacje która mogłaby odwrócić działanie DAT tak jak to jest z zablokowaniem i fosforylicją SERT.

Tylko jak to zrobić od strony chemicznej i jakby przeprowadzić synteze? Niewiem za bardzo a niechce zgadywać, narazie jestem na etapie alkenów w kziążce Mcmurriego ;-)

Jesli chodzi o wzmocnienie efektu serotoninowego w aminorexie to widze 2 opcje:
1) para-fluoro-4(metyloaminorex) - mamy juz przepis podany ;)
2) wprowadzic do 4-DMAR mostek metylenodioksy- jak przy mdma - bylby to taki aminoreksowy odpowiednik mdma ;)

Z pratkycznego punktu widzenia, najpierw nalezaloby zsyntezowac metylon (beta-keto-mdma), zredukowac go do 3,4-metylenodioksy-efedryny i analogicznie cyklizowac przy pomocy kcno lub brcn.

Osobiscie jesli to mozliwe, wolalbym kombinowac jak zrobic aby aminorex mial tez powinowactwo do rec. opioidowego mi. Wtedy moze bylb to doskonaly narkotyk, dajacy pewlnie szczescia szeroko pojetego. Sklanial bym sie tez w tym kierunku aby srodek (idealny w moich fantajach) dawal mega pewnosc siebie i agresje, bez niepokoju i rozkojarzenia i bez zwiekszenia libido (libido jest powazna wada wiekszosci stymulantow), bez natloku mysli i slow, bez nakrecania sercado granic mozliwosci. Mysle ze gdyby stumalnt posiadl atywnosc opioidowa to te cechy byly obecne.

na którymś zagranicznym forum ktoś pisał o aminorexowym analogu mdma, miał zadziałać 2-3 razy, później receptory się pochowały :-p to jest dopiero loss of magic