Owszem mała ilość hcl nie jest jakoś mega szkodliwa dla naszego ciała, ale dla płuc tak.
Poza tym z tego co wyczytałem, to sole potrzebują większej temperatury do wrzenia, a to może spowodować, że część materiału nam delikatnie mówiąc spierdoli. No ale ekspertem nie jestem, więc może niech się ktoś oblatany wypowie ;)

Można MPA łączyć z serotoninowymi ketonami (bref, etylon)? Jakieś zalecenia?

Bardzo dobrze łączy się z MDAI i 5-6 - APB więc podejrzewam, że z ketonami również powinien dobrze się sprawdzać.

Jak rozumiem methiopropamina działa głównie na dopaminę a nie serotonię?

Tak, przynajmniej ja tak to odczuwałem.
W skrócie : zwiększona pewność siebie, chęć do działania (ale nie nachalna), zwiększona gadatliwość ( ale nie bezsensowne klepanie bzdur), zmniejszenie łaknienia ( u mnie tylko przy większych ilościach) .

Bardzo interesująca substancja, testowałem gram metodą PR. Wrażenie ogólne: idealnie dopaminowe działanie, a co za tym idzie - clear-headed stimulation! niczym telewizja "Trwam" 3 doby z rzędu bez snu, a zmęczenie najwyżej średnie. Wejście jest moją metodą łagodne ale przyjemne ("subtelna euforia"), ale substancja nieco drażni śluzówki - szczególnie nie polecam donosowo. Po wejściu stan trwa - po gwałtownym wzroście dopaminy w przestrzeni międzysynaptycznej, poziom DA utrzymuje się dobre 4 godziny. Najbardziej spodobało mi się empatia i libido - gadanka z losowym pasażerem PKP szła gładko, a wieczorem zostałem nazwany "idealnym, drapieżnym kochan(k)iem"! Orgazm - da się, bez większych trudności. Wskazuję na empatię raczej, bo do "niczego sobie" pasażerki nie czułem pociągu, jak to zwykle ma miejsce przy dopaminergikach.

Ale zejście już nie obfituje w pozytywy. First of all, narzucają się typowo dopaminowe efekty uboczne w postaci zasypu myśli zamiast snu, oraz dyssatysfakcja i parcie na dorzutkę. W porównaniu z pentedronem, dobrze mi znanym, jest mniejsze parcie na dorzut. je się niechętnie, najlepiej nic. Jednak tu pojawia się ono podczas pierwszych 5-30 minut, by potem w sumie nie męczyć nas za bardzo. Zejście trwa długo i jest męczące. Nie polecam podejmować prób spania z partnerką/em, bo Was zatłucze na śmierć w wyniku ciągłego gadania. Lepiej internet ogarnąć, albo zacząć się "spowiadać" - empatia nawet na zejściu jest mocno odczuwalna.

Co do mechanizmu działania MPA, sprawa nie wygląda skomplikowanie - ot, identycznie jak metamfetamina, tyle że słabiej i krócej, bo pierścień tiofenowy jest słabiej aromatyczny od benzenowego, co ułatwia jego deaktywację. Szkodliwość na poziomie neuronalnym wydaje mi się zatem tematem już poznanym, gdyż nie doświadczyłem na tym polu większych odstępstw od znanych mi reakcji organizmu na stymulanty katecholaminergiczne. Zainteresowała mnie kwestia szkodliwości samego pierścienia tiofenowego, będącego głównym wyznacznikiem odmienności tej struktury od innych stymulantów. Efekty moich poszukiwań uważam za niepokojące, acz niekoniecznie niespodziewane.

Na każde 155,3g/mol metiopropaminy przypada 84,14g/mol tiofenu w niezmienionej postaci, który nie wywołuje awersji organizmu. Toksyczności nabiera w procesie S-oksydacji przez cytochromy P450 - toksyną jest dopiero jego S-tlenek. ( źródło: http://dx.doi.org/10.1016/j.neuro.2004.04.001 ) Powyższy artykuł traktuje jednak o niepodstawionym pierścieniu. Postanowiłem przyjrzeć się metabolizmowi innych pochodnych tiofenu - metapirylenu i kwasu tienylowego. Schemat metabolizmu tego pierwszego zawarty jest w rycinie nr.1 artykułu http://dx.doi.org/10.1016/j.taap.2009.05.027 (obraz jest niewyraźny - nad tiofenem w II strukturze związany jest podwójnym wiązaniem atom tlenu, a w pozycji 5. tiofenu w III strukturze - grupa -SO - sulfotlenek). Pierwsza zobrazowana reakcja to właśnie powyżej opisana S-oksydacja, zachodząca bez względu na obecność znacznego podstawnika. Reakcja przeistaczająca strukturę II w strukturę III zachodzi w obecności antyoksydanta-tienolu - glutationu. Deoksydowana i sulfoksydowana pochodna tiofenu znów podchodzi do rozłożenia przez cytochromy P450, a te wskutek najprawdopodobniej własności elektrostatycznych grupy -SO, wiążą się z nimi nieodwracalnie, co przy ciężkiej do określenia częstotliwości użytku prowadzi do poważnych schorzeń wątroby. Przebieg degradacji wątroby odnaleźć można w http://dx.doi.org/10.1016/j.taap.2009.05.027 .

@surveilled
ile tego brałeś? bardziej od pentedronu przypadło ci do gustu?

Jednorazowe dawki mieściły się w zakresie 50-125mg. Brałem raz na 1-3h. pentedron strasznie wkręca, a MPA strasznie ryje - podobne, w sumie. Wolę 3-FA.

a jak z tolerancja?
zachodzi tolerancja krzyżowa z ketonami?

Tak, ale MPA wywołuje ją wolniej od b-k.